Antalya’da müze tartışmaları sona ermiyor. Bu tartışmaların ne zaman biteceği de belirsiz.
Kafa kimliğinde “Antalya” yazdığı halde şehri tanımayan bir bakan ve çevresindeki birkaç kişi, Ankara’dan Antalya Müzesi’nin yıkılıp yenisinin yapılması kararı aldılar. Açıklamaları ise “Müze depreme dayanıklı değil. Yıkıp daha güzelini yapacağız.” şeklindeydi.
Bu yıkım anlayışıyla her zaman bir mesafem oldu. Yıkımın gerekçesi olarak sunulan “yeni” ve “daha güzel” ifadeleri, benim için bir yanılsama. Gerçekte yıkılan bir kültür, yeni ve daha güzel denilen şey ise dayatılan kültürsüzlük olarak geliyor.
Antalya Müzesi’nin depreme dayanıklılığına dair İnşaat Mühendisleri Odası’nın yaptığı açıklamada, deprem analiz raporunun bulunmadığı ifade edildi. Bu mantıkla gidersek, Pisa Kulesi’ni de yıkıp, eğiksiz bir kopyasını yapalım.
Asıl mesele, Antalya Müzesi adı altında 2,5 milyar TL’lik bir kaynak aktarımı. Sorun bu olunca, müze de yıkılır, Pisa Kulesi de.
“Vatansa gerisi teferruattır” deriz, ama diğerleri “Sermaye varsa gerisi teferruattır” diyor.
Antalya Müzesi yıkılabilir mi? Elbette, eğer kullanım ömrünü tamamlamışsa. Ancak bu kararı Antalya ve Antalyalılar vermelidir; Ankara’daki kaynak yaratma peşindekiler değil.
Şu anda, Türkiye genelinde benzer gerekçelerle 35 müze kapalı. Mersin Anamur Müzesi, 2012’de güçlendirme çalışması nedeniyle kapatıldı ve hala açılmadı. Müzeler, kültür aktarımının en önemli araçlarıdır. Bir müzeyi kapatmak, insanlık mirasına büyük bir darbe vurmak demektir.
Antalya Müzesi kapatıldığında, Pamfilya ve Likya uygarlıkları da yok sayılacaktır. İktidar, kültürü sadece kendi çıkarlarına göre şekillendiriyor ve bu duruma karşı duracağız.
Bu nedenle Antalya Müzesi konusunda, sizlere güvenmiyoruz.
Sevgili Teslime Tosun’a atıfta bulunarak, ben de bir not bırakmak istiyorum.
NOT: Antalya Müzesi yıkılıyor. Antalya milliyetçiliğine değer verenler, neredesiniz? Antalya milliyetçiliği sadece siyasilerin kökeniyle mi sınırlı?
