Kocaeli’de yaşayan 44 yaşındaki Hüseyin Bağatur, yıllar önce doktora gittiğinde böbrek fonksiyonlarında sorun yaşadığını öğrendi.
Yapılan detaylı tahliller sonucunda böbrek yetmezliği teşhisi konuldu.
Ailenin tetkiklerinde kayınvalidesi Hanife Bayram’ın böbreğinin nakil için uyumlu olduğu belirlendi ve hemen işlemlere başlandı.
KAYINVALİDE BÖBREĞİNİ VERDİ
19 Eylül’de Organ Nakil Merkezi Sorumlu Hekimi, Genel Cerrahi Uzmanı Prof. Dr. Halil Erbiş ve ekibi tarafından gerçekleştirilen operasyonla Hanife Bayram’dan alınan böbrek, damadı Hüseyin Bağatur’a nakledildi. Başarılı bir şekilde tamamlanan ameliyat, hem sağlık ekibi hem de aile için mutluluk kaynağı oldu.
Ameliyat sonrası kontrole gelen 3 çocuk annesi Hanife Bayram ve 2 çocuk babası Hüseyin Bağatur, duygularını paylaşarak Prof. Dr. Erbiş’in 3-9 Kasım ‘Organ Bağışı Haftası’nda nakil süreci ve sonrası hakkında bilgi vermesine fırsat tanıdı.
“ARTIK HİÇBİR SORUN KALMADI”
Hüseyin Bağatur’un durumu hakkında bilgi veren Prof. Dr. Halil Erbiş, “Hüseyin Bey yaklaşık 4-5 yıldır böbrek hastasıydı ve evde periton diyalizi yapıyordu. Bu yöntem yetersiz kalmaya başladığında, böbrek nakli gerektiği belirlendi. Kendisine ve ailesine durumu açıkladığımızda, kayınvalidesi Hanife Hanım’ın böbreğini verebileceğini ifade etmesiyle nakil sürecine başladık. Yapılan testler sonucunda, uygunluk sağlandığını ve organın başarılı bir şekilde çalışacağını değerlendirdik.
Hüseyin Bey’i sağlığına kavuşturduk. Tek böbrekle de bir insan yaşayabilir ve hayatını sürdürebilir. Alıcının düzenli kontrolleri olmalı ve ilaçlarını aksatmadan kullanması gerekiyor. Eğer bir kişi ‘Artık iyileştim, ilaç kullanmama gerek yok’ derse, vücut o böbreği hızla reddedebilir ve geri dönüşü olmayan sonuçlarla karşılaşabilir.
Türkiye organ naklinde oldukça ileri bir noktada; dünyada canlı nakillerde ilk sıralardayız, ancak kadavra nakillerinde gerideyiz. Bu oranın tersine dönmesi gerekiyor çünkü bu organlar başka insanların yaşamlarına umut olacak.
Damadının çocukları var ve bir ailesi bulunuyor. Hüseyin Bey’in kayınvalidesi, onların mutluluğunu düşündü. Organ bağışı, sadece bir kişinin hayatını değil, onun çevresindekileri de etkiliyor.” dedi.
“DAMATLARI SEVERİM”
Böbreğini büyük damadı Hüseyin Bağatur’a veren Hanife Bayram, “İnşallah uyar diye hep düşündük. Çok şükür Rabbim bizi güzel şekilde düze çıkardı, sonuçlar olumlu oldu, ameliyat başarılı geçti. Rabbim herkese sağlık versin, organını vermek isteyenlere örnek olalım.
Damatlarımın hepsini severim, aralarında ayrım yapmam. 20 yıllık evliliğim var, 2 torunum bulunuyor. Sorun yaşamadık ve yaşanmasın da.” şeklinde konuştu.
“ARTIK NAKİL OLMAN GEREKİYOR DEDİLER”
Hastalık sürecini anlatan Hüseyin Bağatur, “Tansiyon hastasıydım ve kontrole gittiğimde doktorum böbrek fonksiyonlarımda değişiklik olduğunu fark etti. 5 yıl önce yapılan tetkiklerde böbrek yetmezliği teşhisi kondu.
Yaklaşık 3 yıldır periton diyalizi yapıyordum, yeterli olmadığını gördüklerinde ‘Artık nakil olman gerekiyor’ dediler. Süreç böyle başladı.
Annem her zaman ‘Böbrek vermek gerekirse verebilirim’ derdi. Tüm tetkiklerin ardından anneme ve bana zarar olmadığını belirledikten sonra ameliyat kararı alındı. Ameliyatı gerçekleştirdik.
Annem benim için her zaman çok kıymetli oldu, Allah ondan razı olsun. Vermeyebilirdi, ama hiçbir zaman böyle bir şey söylemedi. 20 yıl önce kızıyla evlendim, şimdi de böbreğini aldım; umarım bu borcumuz hayırlı bir şekilde ödenir.” dedi.
“BİR ANNEMİN BİR EŞİMİN YANINDAYIM”
Bu süreçte hem annesi hem de eşiyle yakından ilgilendiğini ifade eden Sebahat Bağatur, “İlk etapta bir annemin bir eşimin yanındaydım. Fiziksel ve duygusal olarak zorlandığım bir dönemdi. 3 kız kardeşiz; erkek olmadığı için damatlar belki de daha fazla seviliyor.
3 yıldır diyaliz yapıyorduk; sosyal hayatımız neredeyse sona ermişti. Şu an her şey yolunda, umarım sonu da güzel olur. Benim kan grubum uyumlu değildi, annem olmasaydı çapraz nakil için başka bir yola girecektik.” diye belirtti.
